ﻫﺮ ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی در ﺑﺮﮔﯿﺮﻧﺪه ﮐﻠﯿﺘﯽ اﺳﺖ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ در ﺟﺮﯾﺎن، از اﯾﻦرو ﺗﻠﻘﯽ روﯾﺪادﻫﺎ، اﺷﯿﺎء ﯾﺎ اﻓﻌﺎل ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ واﻗﻌﯿﺖﻫﺎی اﯾﺴﺘﺎﯾﯽ ﮐﻪ در زﻣﺎن و ﻣﮑﺎن ﺛﺎﺑﺖاﻧﺪ ﻣﺮدود اﺳﺖ. ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﺷﻬﺮی و ﻓﺮآﯾﻨﺪ آن ﻧﯿﺰ اﻣﺮی ﻣﺴﺘﻤﺮ، ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ و ﭘﻮﯾﺎ اﺳﺖ و ﻧﻤﯽﺗﻮان ﺑﺎ آن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻘﻄﻌﯽ، ﻣﻮﻗﺖ و اﯾﺴﺘﺎ ﺑﺮﺧﻮرد ﻧﻤﻮد. ﺑﺨﺸﯽ از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﺷﻬﺮی، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﺷﻬﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﺑﺨﺶﻫﺎی ﮐﺎرﺑﺮی اراﺿﯽ، زﯾﺮﺳﺎﺧﺖﻫﺎ و ﺳﺎﯾﺮ ﺑﺨﺶﻫﺎ، ﺑُﻌﺪ ﮐﺎﻟﺒﺪی ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﺟﺎﻣﻊ ﺷﻬﺮی را ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽدﻫﺪ. اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ روش ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ و اﻃﻠﺎﻋﺎت ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪای ﮔﺮدآوری ﺷﺪه اﺳﺖ، ﻧﺘﺎﯾﺞ ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰان ﺷﻬﺮی و ﺳﯿﺎﺳﺖﮔﺬاران ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ در ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﻣﻘﺘﻀﯽ از ﺑﺮﺧﯽ ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎ از ﺟﻤﻠﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺷﻬﺮی و ﮐﺎرﺑﺮی اراﺿﯽ، ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻓﺮﻫﻨـﮓ اﺳﺘﻔﺎده از وﺳﺎﯾﻂ ﻧﻘﻠﯿـﻪ ﺷﺨﺼﯽ، ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺗﻘﺎﺿـﺎی ﺳﻔﺮ، کاﻫﺶ ﻧﯿـﺎز ﺑﻪ ﺳﻔﺮ و ﺗﻘﻠﯿﻞ ﮐﺎﻫﺶ ﺗﺄﺛﯿـﺮات ﺳﻮء ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪ.
کلمات کلیدی: ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﭘﺎک، ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﭘﺎﯾﺪار، ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﺷﻬﺮی
.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.