«معرفی کنفرانس»
حوادث ناشی از پدیده‌های طبیعی براثر تغییرات در پوسته کره زمین رخ می‌دهد و همه ساله علاوه بر خسارات فراوان در جهان هزاران قربانی برجای می‌گذارد. بر این اساس حوادث شدید باعث از هم پاشیدگی خانواده‌ها، بی‌خانمانی افراد، مشکلات بهداشتی، سوء تغذیه، رکود یا تعطیلی مراکز آموزشی و خدماتی، بیکاری و مهاجرت اجباری می‌شوند. همچنین اهمیت حوادث طبیعی تا آنجاست که سازمان‌های بشردوست بین‌المللی موظف شده‌اند تا برنامه‌های خود را موازی با حقوق بشر برنامه‌ریزی کرده و خود را در مقابل گروه هدف از جمله در بخش حوادث طبیعی مسئول و پاسخگو بداند. براین اساس توزیع نظام‌مند دانش و اطلاعات بین افراد، خصوصاً افرادی که در پاسخگویی شرکت دارند اصل بنیادین دستیابی به درک مشترک از مشکلات و انجام هماهنگی‌های لازم بین سازمانی و بخش حوادث طبیعی تعریف جهانی شده است. کشور ایران به واسطه موقعیت جغرافیایی، شرایط اقلیمی و وضعیت زمین‌شناختی جزء ۱۰ کشور حادثه‌خیز جهان است. وقوع بحران‌های طبیعی سالانه بین سه تا پنج هزار میلیارد تومان به کشور خسارت وارد نموده و زندگی مردم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این میان نقش مهم و ارتباط تنگاتنگ شریان‌های حیاتی در فرآیند مدیریت جامع بحران شهری و تاثیرات اقتصادی آن‌ها بر حساسیت عملکرد این سیستم می‌افزاید. همچنین آسیب‌پذیر بودن شریان‌های حیاتی موجب فلج شدن امدادرسانی در زمان بحران و خسارات جبران‌ناپذیر می‌گردد. برای آمادگی هرچه بیشتر در مواقع بحرانی شناسایی نقاط قوت و تقویت نقاط ضعف جزء ارکان حیاتی چرخه مدیریت بحران می‌باشد. آهنگ شتابان گسترش صنعت در کشورهای در حال توسعه نیاز مبرم به آماده‌سازی محیط مناسب برای عملکرد نیروی انسانی در شرایط سلامت، ایمنی و بهداشت را متجلی می‌سازد. مازاد بر سوانح طبیعی، بسیاری از حوادث در بخش صنعت رخ می‌دهد که می‌توان عامل اصلی آن را عدم وجود نیروهای متخصص در بخش ایمنی پروژه‌ها دانست. گزارش سازمان بهداشت جهانی حاکی از آن است که علاوه بر تلفات به وجود آمده از آلودگی‌های زیست‌محیطی ناشی از استقرار و فعالیت واحدهای صنعتی، هر ساله ۱۲۵ میلیون حادثه کاری در جهان جان حدود ۳۰۰ هزار نفر را در حین کار می‌ستاند.
این در حالی است که بررسی‌های آماری نشان می‌دهد که در خسارات صنعتی برخی از کشورهای توسعه یافته با ملاحظات ایمنی بیش از ۵۰ درصد آسیب‌های سالانه کاهش یافته است که به طور متوسط موجب ذخیره سالیانه ۱۰ میلیون دلار می‌گردد. در این راستا، نگرش حاکم بر سازمان‌های کشورهای توسعه یافته به این باور رسیده است که به کارگیری خدمات متخصصان، تکنولوژی و فن‌آوری روز در ایجاد سامانه‌ای که در آن بهداشت، ایمنی و محیط زیست را به‌طور یکپارچه مدیریت کند، می‌تواند از بروز حوادث فاجعه‌بار در مدیریت شهری جلوگیری کرده و با شدت پیامدهای حاصل از آن را به حداقل ممکن کاهش دهد. از آنچه گفته شده این نتیجه حاصل می‌شود که ریسک‌ها و مخاطرات جزء جدایی‌ناپذیر زندگی و محیط زیست انسان است. از این رو معمولاً در سازمان‌ها و در بعد وسیع‌تر در جوامع طرح‌ها و سیاست‌های گوناگونی چون طرح‌های زیست‌محیطی، طرح‌های ایمنی، طرح‌های مدیریت بحران، سیاست‌های آموزشی، سیاست‌های بهداشتی شغلی و نیز برخی استانداردهای بین‌المللی در جهت پیشبرد اهداف کاهش خسارات مالی و جانی به کار گرفته می‌شود.
«محورهای کنفرانس»
۱) نقش و جایگاه کارگروه‌های مدیریت بحران کشوری و دیگر سازمان‌ها در مدیریت بحران
- نقش رسانه‌ها، آموزش و فرهنگ‌سازی
- نقش سیستم‌های ارتباطی، اطلاعاتی و مخابراتی
- نقش واحدهای مدیریت بحران سازمانی در مدیریت بحران شهری
- نقش آمادگی در کاهش آسیب‌پذیری از بحران‌های شهری
- ارزیابی آسیب‌پذیری، آسیب‌رسانی و ریسک شریان‌های حیاتی در بحران‌های طبیعی
- الگوی مدیریت شهری یکپارچه در بحران
- طراحی شهری، شهرسازی، تاسیسات، پایانه‌ها، مترو و بافت‌های فرسوده
- تحلیل نقش سامانه‌های ICS و NIMSدر مدیریت بحران‌های طبیعی
- قوانین و مقررات حقوق در مدیریت بحران شهری
- مدیریت بحران صنعتی، ضرورت‌ها و پیش‌نیازها
- پالایشگاه‌ها، خطوط انتقال نفت و گاز و صنایع پتروشیمی
- امداد و نجات و اسکان اضطراری
- بیمارستان‌ها و آمادگی بیمارستانی
- پل‌ها، تونل‌ها، راه‌ها، خطوط ریلی، فرودگاه‌ها و اسکله‌ها
- نقش شریان‌های حیاتی در تسریع روند بازگردانی پس از حادثه
- نقش نیروهای انتظامی، نظامی و امنیتی تأمین مسکن و بازسازی مناطق آسیب‌دیده
- اطفاء حریق، آواربرداری و مدیریت مواد شیمیایی خطرناک
- نقش بیمه‌ها و بانک‌ها در مدیریت بحران
- جامعه‌شناسی و روانشناسی بلایا
- مخاطرات مرتبط با پارامترهای جوی و اقلیمی
- مدل‌ها و روش‌های ارزیابی ریسک HSE در صنایع
- مدل‌ها و روش‌های تجزیه و تحلیل علل حوادث صنعتی
- الگوهای بهینه استقرار سیستم HSE در مدیریت شهری
- بررسی عناصر سامانه HSE در مدیریت شهری
- راهکارهای ارتقاء بهداشت، ایمنی و محیط زیست در فعالیت‌های شهری
- ارائه راهکار برقراری ارتباط بین مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست و بهره وری فعالیت‌های شهری
- نظام‌های اقتصادی در HSE صنعتی
- نقش ارزیابی HSE در پروژه‌های عمرانی و ترافیکی شهری
- ارزیابی HSE در پروژه‌های ایجاد شریان‌های حیاتی شهری
- قوانین و مقررات و HSE در صنایع
- HSE و مباحث حقوقی در صنایع
- آموزش و نقش آن در ارتقاء فرهنگ بهداشت، ایمنی و محیط زیست در صنایع
- ارتقاء فرهنگ ایمنی ترافیک شهری ارتقاء HSE پیمانکاران پروژه‌های عمرانی شهری و پروژه‌های عمرانی صنعتی
- توسعه پایدار و سیستم‌های HSE
- ارتقاء ساختار HSE در صنایع عمده کشور
- سازوکارهای هماهنگ‌سازی بین عناصر بهداشت، ایمنی و محیط زیست در مدیریت صنعتی
- آلودگی‌های صنعتی و نقش HSE در کاهش آن
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.