اﯾﺮان در ﻧﻮار آﻟﭗ- ﻫﯿﻤﺎﻟﯿﺎ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻟﺮزهﺧﯿﺰ دﻧﯿﺎ اﺳﺖ، ﻗﺮار دارد و ﻫﺮ ﺳﺎﻟﻪ زﻟﺰﻟﻪﻫﺎی زﯾﺎدی را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺑﺮآورد و ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ آﺛﺎر ﻣﺨﺮب و ﺧﻄﺮات اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﻧﺎﺷﯽ از زﻣﯿﻦﻟﺮزه از اﻫﻤﯿﺖ ﺑﺴﺰاﯾﯽ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻤﺪﺗﺎً در ﻗﺎﻟﺐ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺧﻄﺮ ﻟﺮزهای اﻧﺠﺎم ﻣﯽﭘﺬﯾﺮد. از اﻧﻮاع ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﯽ از ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎی ﺟﻨﺒﺶ ﺣﺮﮐﺖ زﻣﯿﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﯿﺸﯿﻨﻪ ﺷﺘﺎب، ﺑﯿﺸﯿﻨﻪ ﺳﺮﻋﺖ، ﻃﯿﻒﻫﺎی ﭘﺎﺳﺦ در ﻣﯿﺮاﯾﯽ و ﺑﺴﺎﻣﺪﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺗﺨﻤﯿﻦ ﻋﻮارض اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﻧﺎﺷﯽ از زﻣﯿﻦﻟﺮزه اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮔﺮدد. زﻣﯿﻦ ﻟﻐﺰش ﯾﮑﯽ از آﺛﺎر ﺛﺎﻧﻮﯾﻪ زﻟﺰﻟﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺎ ﺗﺎﺑﻊ ﺷﺪت ارﯾﺎس ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ. ﺗﺎﺑﻊ ﺷﺪت ارﯾﺎس ﺑﻌﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎی ﻣﻬﻢ ﺟﻨﺒﺶ ﻧﯿﺮوﻣﻨﺪ زﻣﯿﻦ، ﮐﻤﮏ زﯾﺎدی در ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺧﻄﺮ ﻟﺮزهای ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ آن ﻣﯽﺗﻮان ﭘﺎﯾﺪاری ﺷﯿﺐﻫﺎ در اﺛﺮ زﻟﺰﻟﻪ را ﺗﺨﻤﯿﻦ زد. ﻫﺪف اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، اراﺋﻪ راﺑﻄﻪ ﮐﺎﻫﻨﺪﮔﯽ ﺗﺎﺑﻊ ﺷﺪت ارﯾﺎس در ﻧﺎﺣﯿﻪ اﻟﺒﺮز- اﯾﺮان ﻣﺮﮐﺰی ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روشﻫﺎی ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از ۵۳۱ داده ﺷﺘﺎبﻧﮕﺎری اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. در اﺑﺘﺪا دادهﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﻓﯿﻠﺘﺮ ﺷﺪن ﺑﻮدﻧﺪ اﺻﻼح ﮔﺮدﯾﺪﻧﺪ و ﺳﭙﺲ ﺗﻤﺎم دادهﻫﺎ ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎﯾﯽ از ﻗﺒﯿﻞ ﺑﺰرﮔﺎی زﻟﺰﻟﻪ، ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮐﺎﻧﻮﻧﯽ و ﺳﺮﻋﺖ ﻣﻮج ﺑﺮﺷﯽ ﺧﺎک ، ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺘﻐﯿﺮ ﺑﺮای راﺑﻄﻪ ﮐﺎﻫﻨﺪﮔﯽ ﺑﻌﻨﻮان ﺗﺎﺑﻊ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ، اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺑﺰرﮔﺎی زﻟﺰﻟﻪ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﻮع ﺑﺰرﮔﺎی ﮔﺸﺘﺎوری )Mw( و ﺑﺎ اﻧﺪازه ﺑﺎﻻی ۴ در اﯾﻦ راﺑﻄﻪ ﺑﮑﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ. اﻟﮕﻮرﯾﺘﻢ ﺗﻮﺳﻌﻪ ژﻧﯽ )GEP( ﮐﻪ ﻧﻮﻋﯽ اﻟﮕﻮرﯾﺘﻢ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ اﺳﺖ در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﻌﻨﻮان روش رﮔﺮﺳﯿﻮنﮔﯿﺮی و ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺗﺎﺑﻊ ﻫﺪف ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﻣﺰﯾﺖ اﯾﻦ روش اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در اﺑﺘﺪا اﻟﮕﻮﯾﯽ ﺑﺮای ﺗﺎﺑﻊ ﻫﺪف ﻣﺸﺨﺺ ﻧﺸﺪه و اﻟﮕﻮ ﻫﻢ ﺗﻮﺳﻂ روش ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﺑﺼﻮرت ﺑﻬﯿﻨﻪ اراﺋﻪ ﻣﯽﮔﺮدد. ﺗﺎﺑﻊ ﺑﺮازﻧﺪﮔﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﺮاﺳﺎس رﯾﺸﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﺮﺑﻌﺎت ﺧﻄﺎ )RMSE( ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮔﺮدﯾﺪ. در ﻧﻬﺎﯾﺖ راﺑﻄﻪ ﮐﺎﻫﻨﺪﮔﯽ ﺑﺮاﺳﺎس اﯾﻦ ﺗﺎﺑﻊ ﺑﺮازﻧﺪﮔﯽ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪ و ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه ﺑﺎ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﺤﻘﻘﺎن ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺷﺪ.
ﮐﻠﻤﺎت ﮐﻠﯿﺪی: راﺑﻄﻪ ﮐﺎﻫﻨﺪﮔﯽ، ﺗﺎﺑﻊ ﺷﺪت ارﯾﺎس، اﻟﮕﻮرﯾﺘﻢ ﺗﻮﺳﻌﻪ ژﻧﯽ، اﻟﺒﺮز- اﯾﺮان ﻣﺮﮐﺰی.
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.