آسیبپذیری شبکههای ارتباطی و اطلاعرسانی به‌عنوان یکی از ارکان شبکههای حیاتی در اثر وقوع زلزله یکی از مواردی مهمی است که باید در ارزیابی تاب‌آوری کلان‌شهرها مدنظر باشد. این موضوع در مورد اکثر کلان‌شهرهای ایران موضوعیت دارد. در حال حاضر روش ارتباطی در شبکههای شهری کشور روش نقطه‌به‌نقطه (point to point) است که در اثر وقوع زلزله‌های محتمل و یا آسیب‌های دیگر عملکرد آن‌ها می‌تواند به‌طور نسبی و کامل مختل گردد. یکی از راه‌حل‌های مناسب برای دفع این مشکل و افزایش سطح تاب‌آوری کلان‌شهرها استفاده از مراکز و شبکه گسترده داده‌ها است. بدیهی است که در این راستا علاوه بر سازمان‌ها و ارگان‌های دولتی و حکومتی، بخش خصوصی و شرکت‌های بین‌المللی می‌توانند سرمایه‌گذاری نمایند. در این مقاله ضمن مقایسه این دو روش، توضیحاتی در مورد روش توصیه شده و مزایای آن ارائه شده است.
کلمات کلیدی: مدیریت بحران، کلان‌شهر، زلزله، شبکههای ارتباطی، مراکز داده‌ها.
.
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.