پیشبینی عددی مقدار بارش مانند دیگر کمیت‌های هواشناختی در سطح زمین با خطا همراه است و همواره تلاش می‌شود با به‌کارگیری روش‌های مناسب، مقدار خطا کاهش یابد. بدین منظور نیاز به ارزیابی خروجی مدلهای عددی به‌منظور سنجش میزان تطابق بین پیش‌بینی‌ها و مشاهدات برای انتخاب بهترین حالت وجود دارد. در این تحقیق به‌منظور راست آزمایی نقشه‌های پیشبینی بارش GFS و WRF در حوضه آبریز منتهی به سد گاوشان، آمار بارندگی‌های مشاهداتی ایستگاه‌های سینوپتیک برای دوره ۲ ساله مورد بررسی قرار گرفته و طوفان‌هایی که بیشترین پوشش دهی در سطح منطقه مطالعاتی را داشتند و از ۲۰ میلی‌متر بالاتر بودند، انتخاب شدند. سپس طوفان‌های نقطه‌ای با استفاده از روش درون‌یابی کریجینگ به نقشه‌های سطحی تبدیل شدند. جهت بررسی برتری نقشه‌های پیشبینی، سه معیار مقدار مجموع بارش طوفان، فاصله مرکز ثقل مجموع بارش نقشه‌های پیشبینی GFS و WRF با نقشه‌های مشاهداتی و همچنین جهت مرکز ثقل بارش نقشه‌های پیشبینی نسبت به بارش مشاهداتی در هر یک از جهات ۸ گانه بررسی شد. نتایج نشان داد که مدل GFS در خطای متوسط و حداکثر بارش در اکثر طوفان‌های منتخب عملکرد بهتری را نسبت به مدل WRF داشته است. همچنین در بررسی جهت جابجایی مرکز ثقل طوفان‌ها در مدل GFS عموماً به سمت غرب بوده درحالی‌که در مدل WRF جهت جابجایی مرکز ثقل در اکثر طوفان‌ها به سمت شرق بوده است.
کلمات کلیدی: پیشبینی، بارش، مرکز ثقل، کریجینگ، GFS، WRF.
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.