ﮔﺴﺘﺮش ﺷﻬﺮﻫﺎ در ﺣﻮﺿﻪ آﺑﺮﯾﺰ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﻄﻮح ﻧﻔﻮذﻧﺎﭘﺬﯾﺮ، ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﺣﺠﻢ ﺳﯿﻼب، ﮐﺎﻫﺶ زﻣﺎن ﺗﻤﺮﮐﺰ و اﻓﺰاﯾﺶ دﺑﯽ ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻟﺤﻈﻪای ﻣﯽﮔﺮدد. از آﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﺑﺎم ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﺳﻄﺢ وﺳﯿﻌﯽ از ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻧﻔﻮذﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺷﻬﺮﻫﺎ را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯽﺷﻮد ﺣﺠﻢ آب اﺳﺘﺤﺼﺎﻟﯽ از آن ﻧﯿﺰ ﭼﺸﻤﮕﯿﺮ ﺑﻮده و ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺿﻤﻦ ﮐﺎﻫﺶ ﺣﺠﻢ ﺳﯿﻼب ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻣﻨﺒﻊ ﻣﮑﻤﻞ ﺗﺎﻣﯿﻦ آب ﺟﻬﺖ ﻣﺼﺎرف ﺧﺎﻧﮕﯽ ﺑﮑﺎر رود. ﻫﺪف از اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ارزﯾﺎﺑﯽ ﮐﺎراﯾﯽ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺟﻤﻊآوری آب ﺑﺎران ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺨﺎزن در ﮐﺎﻫﺶ ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﺟﺮﯾﺎن رواﻧﺎب در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺷﻬﺮی ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺟﻬﺖ ﺷﺒﯿﻪﺳﺎزی ﺳﺎﻣﺎﻧﻪی اﺳﺘﺤﺼﺎل آب و ﺑﺮرﺳﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮد آن ﺑﺮ اﺳﺎس ﻫﺪف ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ، از روش ﺗﻮازن آب در ﻣﺨﺎزن ﺟﻤﻊآوری آب ﺑﺎران در ﻣﻘﯿﺎس زﻣﺎﻧﯽ ۱ دﻗﯿﻘﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺮای اﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر از دادهﻫﺎی ﺳﺮی زﻣﺎﻧﯽ ﺑﺎرش و ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﻧﯿﺎز آب در ﺗﻮاﻟﺖ ﮐﻪ از ﺷﺶ ﺧﺎﻧﻮار در ﺟﻨﻮب اﯾﺘﺎﻟﯿﺎ ﻃﯽ ﻣﺪت دو ﻫﻔﺘﻪ ﺑﺼﻮرت دﻗﯿﻖ ﺛﺒﺖ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺷﺒﯿﻪﺳﺎزی ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮی ﻣﺨﺎزن آب ﺑﺎران ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ در ﮐﺎﻫﺶ ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﺟﺮﯾﺎن رواﻧﺎب دارد ﮐﻪ ﻣﻘﺪار اﯾﻦ ﮐﺎﻫﺶ ﺑﻪ اﻧﺪازه ﻣﺨﺰن و ﻣﺼﺮف آب ﻫﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد.
ﮐﻠﻤﺎت ﮐﻠﯿﺪی: ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﺟﺮﯾﺎن رواﻧﺎب، ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺟﻤﻊآوری آب ﺑﺎران، ﻣﺨﺰن، ﻧﯿﺎز ﺧﺎﻧﮕﯽ آب.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.