در ﻧﻮاﺣﯽ ﺷﻬﺮی، در ﻧﺘﯿﺠﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﻄﻮح ﻧﻔﻮذﻧﺎﭘﺬﯾﺮ، ﺣﺠﻢ زﯾﺎدی از ﺑﺎرﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪﺻﻮرت رواﻧﺎب ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﭘﺬﯾﺮﻧﺪه آبﻫﺎی ﺳﻄﺤﯽ و زﯾﺮزﻣﯿﻨﯽ اﻧﺘﻘﺎل ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ. اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺪلﻫﺎی ﻫﯿﺪروﻟﻮژﯾﮑﯽ ﺑﺮای ﺷﺒﯿﻪﺳﺎزی رﺧﺪاد ﺑﺎرش- رواﻧﺎب ﯾﮏ اﺑﺰار ﻣﻬﻢ ﺑﺮای ﮐﺎرﺑﺮی اراﺿﯽ ﺣﻮﺿﻪ آﺑﺨﯿﺰ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺪل ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺗﻮﻓﺎن ﺷﻬﺮی )SWMM( ﯾﮑﯽ از ﭘﺮﮐﺎرﺑﺮدﺗﺮﯾﻦ ﻣﺪلﻫﺎ ﺑﺮای ﻧﺸﺎن دادن اﯾﻦ ﻓﺮآﯾﻨﺪ در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺷﻬﺮی اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻣﺪل SWMM ﮐﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﺑﺎرش ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮآورد ﺣﺠﻢ رواﻧﺎب ﺷﻬﺮی و ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮدن ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﺤﺮاﻧﯽ در ﻫﻨﮕﺎم وﻗﻮع ﺳﯿﻼب، ﺑﻪﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ. ﺑﺮ اﺳﺎس ﺧﺮوﺟﯽﻫﺎی ﻣﺪل ﻣﺸﺨﺺ ﮔﺮدﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺶﺗﺮﯾﻦ ﺣﺠﻢ ﺳﯿﻼب ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮔﺮهﻫﺎی اﻧﺘﻬﺎﯾﯽ ﺣﻮﺿﻪ ﺑﻮده ﮐﻪ ﻣﻘﺪار ﺣﺠﻢ رواﻧﺎب در اﯾﻦ ﮔﺮهﻫﺎ ﺑﻪﺗﺮﺗﯿﺐ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ۰/۱۱ ،۰/۱۷ و ۰/۰۵ ﻣﺘﺮ ﻣﮑﻌﺐ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﻫﻢﭼﻨﯿﻦ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮔﺮدﯾﺪ ﮐﻪ ۲ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از ﺷﺮوع ﺷﺪﯾﺪﺗﺮﯾﻦ ﺳﯿﻼب )ﺗﻮﻓﺎن( ﺣﺠﻢ رواﻧﺎب در داﺧﻞ ﮐﺎﻧﺎلﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﯿﺶﺗﺮﯾﻦ ﻣﯿﺰان ﺧﻮد ﻣﯽرﺳد.
ﮐﻠﻤﺎت ﮐﻠﯿﺪی: رواﻧﺎب ﺷﻬﺮی، ﻣﺪل ﻫﯿﺪروﻟﻮژﯾﮑﯽ، ﮐﺮﻣﺎن، SWMM
هنوز بررسیای ثبت نشده است.