مدیریت سیلاب‌های شهری به‌عنوان یکی از محورهای مهم آبخیزداری شهری با هدف ارائه الگوها و استاندارهای مناسب با تأکید بر حفظ محیط‌زیست شهری، از اهمیت بالایی برخوردار است. امروزه یکی از معضلات حوزه‌های آبخیز جنگلی در استان مازندران علی‌الخصوص غرب مازندران ریشه‌کن شدن درختان حاشیه رودخانه و غوطه‌وری آن‌ها در مسیل آبراهه‌ها و رودخانه‌ها در زمان سیلاب می‌باشد که نتیجتاً باعث مسدود شدن دهانه ابنیه‌ی فنی پایین‌دست گردیده و درنهایت موجب بالا آمدن سطح آب و ایجاد سیل در حاشیه رودخانه و سطح شهرها و روستاها را در بر داشته است. لذا جهت کنترل سیلاب بر روی خروجی رودخانه‌های مشرف به دشت اقدام به احداث بند مشبک بتنی مسلح تحت عنوان سرشاخه گیر می‌نمایند. احداث سرشاخه گیر کاظم رود علاوه برکنترل سیلاب، به خاطر داشتن حجم مخزن مناسب سبب تجمع سرشاخه و تنه درختان که بر اثر سیلاب در سطح رودخانه غوطه‌ور هستند و همچنین حجم زیادی از رسوبات ریزدانه و درشت‌دانه و حتی سنگ‌های بزرگ که به‌عنوان آورد سیلابی می‌باشند را در پشت‌بند جمع، مانع از حمل آن‌ها در پایین‌دست می‌گردد که نمونه بارز آن در سیلاب تابستان ۹۴ بیش از ۲۰۰ هزار مترمکعب فقط شن و ماسه و حجم زیادی از چوب آلات و درختان ریشه‌کن شده در پشت مخزن جمع شده که پس از فرونشست سیلاب مورد بهره‌برداری قرار گرفته که در صورت نبود چنین سازه‌ای می‌بایستی تمام رسوبات و سرشاخه درختان معلق در سیلاب باعث مسدود شدن دهانه پل‌ها گردیده در نتیجه باعث انحراف آب و وقوع مخاطرات ناشی از آن در طول مسیر رودخانه می‌گردید. لذا در این پژوهش نقش و اهمیت بند سرشاخه گیر به‌عنوان سازه‌ای جهت مدیریت سیلاب شهری و اثرات آن در سیل اتفاق افتاده در سال ۹۴ مورد بررسی قرارگرفته است.
کلمات کلیدی: سیلاب، آبخیز جنگلی، سرشاخه گیر، مخزن بند.
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.