ﯾﮑﯽ از ﻋﻮاﻣﻞ اﺳﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ ﮐﺎراﯾﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن و از دﺳﺖ رﻓﺘﻦ ﻧﯿﺮوی اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻋﺎﻣﻞ ﻓﺮﺳﻮدﮔﯽ ﺷﻐﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت واﮐﻨﺶﻫﺎی ﻧﺎﻫﻨﺠﺎر در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻌﺎرض، ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ و ﻓﺸﺎرﻫﺎی ﺷﻐﻠﯽ ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﺷﺪت ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﮐﺎرﮐﺮد ﺷﺨﺺ را ﻣﺨﺘﻞ ﮐﺮده و ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮوز ﺑﯿﻤﺎریﻫﺎی رواﻧﯽ و ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻫﺪف اﺻﻠﯽ از اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﺮرﺳﯽ راﺑﻄﻪ ﻣﯿﺎن ﻓﺮﺳﻮدﮔﯽ ﺷﻐﻠﯽ و ﮐﺎراﯾﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن ﺣﻮزه ﺧﺪﻣﺎت ﻋﻤﺮاﻧﯽ ﺷﻬﺮداریﻫﺎی ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﺷﻬﺮ ﺑﺠﻨﻮرد اﺳﺖ. روش ﺗﺤﻘﯿﻖ: روش ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ از ﻧﻮع ﮐﺎرﺑﺮدی و ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ- ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ از ﻧﻮع ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ روی ﮐﻠﯿﻪ ﮐﺎرﮐﻨﺎن ﺣﻮزه ﻋﻤﺮاﻧﯽ ﺷﻬﺮداری ﻫﺎی ﺑﺠﻨﻮرد اﻧﺠﺎم ﺷﺪ و ﺗﻌﺪاد ۶۰ ﻧﻔﺮ ﺑﺎ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮی ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺳﺎده و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺟﺪول ﮐﺮﺟﺴﯽ و ﻣﻮرﮔﺎن اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﺟﻬﺖ ﺟﻤﻊآوری اﻃﻼﻋﺎت از دو ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﺳﻮدﮔﯽ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﺴﻼچ و ﺟﮑﺴﻮن (۱۹۸۱) و ﮐﺎراﯾﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن ﻣﻮﺳﺴﻪ آﻣﺎر ﺗﻮﻟﺰ (۱۳۹۴) اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﻓﺮﺳﻮدﮔﯽ ﺷﻐﻠﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﻪ ﺑﻌﺪ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ، ﺷﺨﺼﯿﺖ زداﯾﯽ و اﺣﺴﺎس ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻓﺮدی اﺳﺖ و ﮐﺎراﯾﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن ﺷﺎﻣﻞ ﭼﻬﺎر ﺑﻌﺪ ﻫﻤﺴﻮﯾﯽ، ﺳﺮﻋﺖ در ﮐﺎر، ﺗﺴﺎوی و اﺳﺘﻔﺎده از اﻣﮑﺎﻧﺎت ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﻓﺮﺳﻮدﮔﯽ ﺷﻐﻠﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن و ﮐﺎراﯾﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن راﺑﻄﻪ ﻣﻨﻔﯽ و ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد دارد (۰/۰۵=r=-0/658 ،p). ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﯿﻦ اﺑﻌﺎد ﮐﺎراﯾﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن و ﻓﺮﺳﻮدﮔﯽ ﺷﻐﻠﯽ راﺑﻄﻪ ﻣﻨﻔﯽ و ﻣﻌﻨﺎدار اﺳﺖ (۰/۰۵=p) و در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﯿﻦ اﺑﻌﺎد ﮐﺎراﯾﯽ و اﺑﻌﺎد ﻓﺮﺳﻮدﮔﯽ ﺷﻐﻠﯽ در ﺳﻄﻮح ﻣﻌﻨﺎداری ﮐﻤﺘﺮ از آﻟﻔﺎ ) ۰/۰۵=α (راﺑﻄﻪ ﻣﻨﻔﯽ ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد دارد (p<0/05). ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮی: ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﻓﺮﺳﻮدﮔﯽ ﺷﻐﻠﯽ و ﮐﺎراﯾﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن راﺑﻄﻪ ﻣﻨﻔﯽ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ دارﻧﺪ، ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﻓﺮﺳﻮدﮔﯽ ﺷﻐﻠﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن از ﻣﯿﺰان ﮐﺎراﯾﯽ آنﻫﺎ ﮐﺎﺳﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد. در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﺪﯾﺮان ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻠﯿﻪ زﻣﯿﻨﻪﻫﺎی ﮐﺎﻫﺶ ﻓﺮﺳﻮدﮔﯽ ﺷﻐﻠﯽ و اﻓﺰاﯾﺶ ﮐﺎراﯾﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن را ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﻨﻨﺪ.
کلمات کلیدی: ﻓﺮﺳﻮدﮔﯽ ﺷﻐﻠﯽ، اﺳﺘﺮس ﺷﻐﻠﯽ، ﮐﺎراﯾﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن، ارزﯾﺎﺑﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﮐﺎرﮐﻨﺎن، ﺣﻮزه ﻓﻨﯽ ﻋﻤﺮاﻧﯽ ﺷﻬﺮداری
.
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.