ﺳﯿﻞ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﺑﻼﯾﺎی ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﻮده و ﻫﺮ ﺳﺎل در اﻗﺼﯽ ﻧﻘﺎط ﮐﺸﻮر ﺧﺴـﺎرت ﻫـﺎی ﻫﻨﮕﻔـﺖ و ﻏﯿﺮﻗﺎﺑـﻞ ﺟﺒﺮاﻧﯽ را اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮐﻨﺪ. در اﯾﻦ راﺳﺘﺎ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎرش و رواﻧﺎب ﯾﮏ راﺑﻄﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺑﻮده ﮐﻪ ﮐﻢﺗﺮ ﺗﻐﯿﯿﺮات زﻣـﺎﻧﯽ آن ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺮای ﻫﻤﯿﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﻫﻤﯿﺖ ﺑﺎﻻی اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع در ﻣـﺪﯾﺮﯾﺖ ﺳـﯿﻼب و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰیﻫﺎ و درراﺳﺘﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار در ﺣﻮزه آﺑﺨﯿﺰ ﺑﺎر ﻧﯿﺸﺎﺑﻮر ﺑﺎ ﻣﺴـﺎﺣﺖ ۱۱۱ ﮐﯿﻠـﻮﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑـﻊ در دوره زﻣـﺎﻧﯽ ۱۳۳۰ ﺗﺎ ۱۳۸۶ )۵۷ﺳﺎﻟﻪ( اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﺑﯿﺶﺗﺮﯾﻦ ﻣﯿـﺰان ﺑﺎرﻧـﺪﮔﯽ و دﺑـﯽ ﺑـﻪ ﺗﺮﺗﯿـﺐ ﺑﺮاﺑـﺮ ﺑـﺎ ۱۶۰/۶۰ ﻣﯿﻠﯽﻣﺘﺮ در ﻣﺎه ﻓﺮوردﯾﻦ و ۶/۹۷ ﻣﺘﺮﻣﮑﻌﺐ ﺑﺮ ﺛﺎﻧﯿﻪ در ﻣﺎه اردﯾﺒﻬﺸﺖ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻣﯿﺰان ﺗﻐﯿﯿﺮات دﺑﯽ ﻧﺴـﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﯿﺰان ﺑﺎرﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ آﻫﻨﮓ ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻨﺪی ﺑﻮده و ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﻧﺠﺎم ﻃﺮحﻫـﺎی ﺗﻮﺳـﻌﻪ ﻣﻨـﺎﺑﻊ آﺑـﯽ و اﺣـﺪاث ﺑﻨـﺪ اﻧﺤﺮاﻓﯽ و ﺳﺪ ﻣﺨﺰﻧﯽ در ﺣﻮزه ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﻬﺒﻮد ﺷﺮاﯾﻂ ﺳﻄﺤﯽ زﻣﯿﻦ و ﻧﯿـ ﺰ ﭘﻮﺷـﺶ ﮔﯿـ ﺎﻫﯽ و ﻧﻘـﺶ ﻣﺆﺛﺮ آنﻫﺎ ﺑﺮ آب ﭘﺎﯾﻪ داﻧﺴﺖ. از ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ ﻃﯽّ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﯽﺗﻮان ﺟﻤﻊﺑﻨﺪی ﻧﻤﻮد ﮐﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﺟﺰای ﻣﺨﺘﻠـﻒ ﭼﺮﺧﮥ آب ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﺑﺎرش-رواﻧﺎب ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﭘﯿﭽﯿﺪﮔﯽﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد و ﺗﺎﺛﺮﺷﺎن از ﻓﺎﮐﺘﻮرﻫﺎی ﻣﺘﻌﺪد اﻗﻠﯿﻤﯽ و ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﺣﻮزه آﺑﺨﯿﺰ در ﻣﻘﯿﺎسﻫﺎی زﻣﺎﻧﯽ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮیﻫﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ در ﺑﺨﺶﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻫﯿﺪروﻟﻮژی ﺑـﻪ ﺧﺼﻮﺻﯽ از ﺟﻨﺒﻪ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺳﯿﻼب از اﻫﻤﯿّﺖ زﯾﺎدی ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮده و ﻃﺒﻌﺎً زﻣﯿﻨﻪﺳﺎز ﻣﺪﯾﺮﯾّﺖ ﺻﺤﯿﺢ ﻣﻨـﺎﺑﻊ آب ﯾـ ﮏ ﺣﻮزه آﺑﺨﯿﺰ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
ﮐﻠﻤﺎت ﮐﻠﯿﺪی: ﺑﺎرش، رواﻧﺎب، ﺑﺎر، ﺳﯿﻼب
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.