ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ روﻧﺪ ﺳﺮﯾﻊ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺷﺪن ﺟﻬﺎن و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺷﻬﺮﻧﺸﯿﻨﯽ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﺑﺮای ﺑﻬﺮهﻣﻨﺪی از زﯾﺮﺳﺎﺧﺖﻫﺎی ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ و ﻋﺪم ﺗﻮازن ﻋﺮﺿﻪ و ﺗﻘﺎﺿﺎ در ﺣﻮزه ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻋﻠﺎوه ﺑﺮ ﻣﺸﮑﻠﺎت اﻗﺘﺼﺎدی و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺳﺒﺐ ﺑﺮوز ﺑﺤﺮانﻫﺎی زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺷﻮد. از اﯾﻦرو ﺑﺮﻗﺮاری ﯾﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﭘﺎﯾﺪار ﮐﻪ ﮐﻠﯿﻪ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، اﻗﺘﺼﺎدی و زﯾﺴﺖﻣﺤﯿﻄﯽ را ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار دﻫﺪ ﻣﻔﯿﺪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﮑﻨﯿﮏ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺗﺠﺰﯾﻪای ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ اﻧﺘﺸﺎر دی اﮐﺴﯿﺪﮐﺮﺑﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷﺎﺧﺼﯽ ﺑﺮای اﺳﺘﻘﺮار ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﭘﺎﯾﺪار در ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻣﻨﺘﺨﺐ در دوره زﻣﺎﻧﯽ ۲۰۰۴ ﺗﺎ ۲۰۱۴ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ در ﮐﺸﻮر اﯾﺮان اﺛﺮ ﺳﺎﺧﺘﺎر از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار ﺑﺮ اﻧﺘﺸﺎر دی اﮐﺴﯿﺪﮐﺮﺑﻦ در ﺑﺨﺶ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ اﺳﺖ. ﺑﻪ ﺑﯿﺎن دﯾﮕﺮ ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ رﺷﺪ اﻗﺘﺼﺎدی، ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺳﻮﺧﺖ، ﻃﺮاﺣﯽ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ، ﻗﯿﻤﺖ ﮔﺬاری ﻧﺎدرﺳﺖ ﻧﻬﺎدهﻫﺎی اﻧﺮژی و …. اﺛﺮات ﻣﺨﺮب زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ اﯾﻦ ﺑﺨﺶ روﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﺑﻮده اﺳﺖ.
کلمات کلیدی:ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﭘﺎﯾﺪار، اﻧﺘﺸﺎر دی اﮐﺴﯿﺪﮐﺮﺑﻦ، ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺗﺠﺰﯾﻪ ای ﮐﺎﻣﻞ
.
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.