ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻫﺎ ﺟﺰء ﻻﻳﻨﻔﻚ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﺸﺮﻳﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻫﻪ ﻫﺎﻱ ﺍﺧﻴﺮ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﻪ با ﺷﺪﺕ ﻭ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮﻱ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻭﻗﻮﻉ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺭﺧﺪﺍﺩ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﻛﻢ، ﻭ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺯﻳﺎﺩ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﺍﻳﻲ ﻣﻮﺟﻮﺩﻳﺖ (ﻓﺮﺩ، ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ، ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﻣﻠﻞ) ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﺍﺑﻬﺎﻡ ﺩﺭ ﻋﻠﻞ، ﺍﺛﺮ، ﻭﺳﺎﺋﻞ ﺭﻓﻊ، ﻭ ﺑﺎﻭﺭ ﺑﻪ ﺍﺗﺨﺎﺫ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎﺕ ﺳﺮﻳﻊ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺘﻨﻮﻉ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻛﻪ ﻋﻤﺪﺗﺎ ﺑﻪ ﺩﻭ ﺩﺳﺘﻪ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪﻱ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ: ﺍﻟﻒ- ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻫﺎﻱ ﻃﺒﻴﻌﻲ. ﺏ- ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻫﺎﻱ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﺸﺮ. ﻳﻚ ﻧﻮﻉ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﺸﺮ، ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻫﺎﻱ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻛﻪ ﻋﻠﻞ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻋﻠﻞ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻫﺎﻱ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺤﻘﻘﺎﻥ ﺣﻮﺯﻩ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ، ﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺗﺎﺛﻴﺮﮔﺬﺍﺭﻱ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﻛﺎﺭﺍﻳﻲ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺩﺍﺭﺩ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﻲ، ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻓﻀﺎﻫﺎﻱ ﺍﺧﻼﻗﻲ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﺑﺮﻭﺯ/ ﻳﺎ ﻋﺪﻡ ﺑﺮﻭﺯ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻫﺎﻱ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺁﻣﺎﺭﻱ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺭﺍ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎﻱ ﺩﻭﻟﺘﻲ ﺷﻬﺮ ﻛﺮﻣﺎﻥ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻱ ﺩﻫﺪ، ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ۸۲ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺩﻭﻟﺘﻲ، ۱۳ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺑﻄﻮﺭ ﺗﺼﺎﺩﻓﻲ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﺪﻧﺪ. ﺍﺯ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﻱ ﺁﻣﺎﺭ ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ ﻭ ﺍﺳﺘﻨﺒﺎﻃﻲ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﺿﺮﻳﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﭘﻴﺮﺳﻮﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺩﺍﺩﻩ ﻫﺎ ﻭ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻓﺮﺿﻴﻪ ﻫﺎﻱ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﻓﻀﺎﻱ ﺍﺧﻼﻗﻲ ﺍﺑﺰﺍﺭﻱ ﺑﺎ ﺑﺮﻭﺯ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻫﺎﻱ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ۰/۰۵=α ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻣﺜﺒﺖ ﻭ ﻣﻌﻨﻲ ﺩﺍﺭﻱ ﺩﺍﺭﺩ. ﺩﺭﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﺑﻴﻦ ﻓﻀﺎﻫﺎﻱ ﺍﺧﻼﻗﻲ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﻭ ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ ﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﺎ ﺑﺮﻭﺯ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻫﺎﻱ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ۰/۰۵=α، ﻭ ﺑﻴﻦ ﻓﻀﺎﻱ ﺍﺧﻼﻗﻲ ﺧﺪﻣﺖ ﻭ ﺑﺮﻭﺯ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻫﺎﻱ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ۰/۰۱=α ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻣﻨﻔﻲ ﻭ ﻣﻌﻨﻲ ﺩﺍﺭﻱ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﻓﻀﺎﻱ ﺍﺧﻼﻗﻲ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﻭ ﺑﺮﻭﺯ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻫﺎﻱ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﺩﺍﺭﻱ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﺍﺳﺘﻨﺒﺎﻃﺎﺕ ﻣﺪﻳﺮﻳﺘﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻭ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺕ ﺁﻳﻨﺪﻩ ارائه شده است.
کلمات ﮐﻠﯿﺪی: ﺑﺤﺮﺍﻥ،ﺑﺤﺮﺍﻥﻫﺎﻱ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ، ﻓﻀﺎﻱ ﺍﺧﻼﻗﻲ ﺳﺎﺯﻣﺎن
هنوز بررسیای ثبت نشده است.