امروزه با پیشرفت و گسترش شهرها و توسعه حریم آنها و همچنین گسترش سطوح آسفالتی، مناطق غیر قابلنفوذ در سطح شهرها افزایش یافته و موجب افزایش حجم و سرعت انتقال رواناب حاصل از بارش گردیده است. همچنین این موضوع باعث کاسته شدن از میزان آبهای نفوذی به سفرههای آب زیرزمینی شده است. هدف از این تحقیق، شبیهسازی نحوه عملکرد سیستم زهکشی کانالهای اصلی و استفاده از مخازن ذخیره رواناب با توجه به آبراهههای سیلابی شناسایی شده جهت نگهداشت سیلاب و بررسی تأثیر این مخازن بر کاهش دبی اوج سیلاب و نیز جانمایی مخازن طرح توسعه با توجه به نیاز آبی، در حوضه آبریز آب و برق مشهد به مساحت حدود ۷۷۰ هکتار واقع در منطقه ۹ شهرداری مشهد است که دارای ۸۸ زیرحوضه و انتقالدهنده اصلی است. در این تحقیق، برای تعیین بارش منتخب بهمنظور شبیهسازی عملکرد سیستم از منحنیهای IDF، با دوره بازگشت ۲ ساله استفاده شده است. همچنین مدل شبیهسازی مورد استفاده نسخه ۲۰۱۷ نرمافزارASSA است. موقعیت کانالها نیز با استفاده از نرمافزار GIS به نرمافزار ASSA معرفی گردیده است. در تحقیق حاضر نسبت به جانمایی مخازن موجود نگهداشت فضای سبز و همچنین مخازن پیشنهادی طرح توسعه اقدام گردید. نتایج نشان داد که در صورت استفاده از مخازن موجود با مجموع احجام ۱۳۰۵ مترمکعب، دبی پیک حدود ۱۳% و حجم رواناب در حدود ۷% کاهش داشته است.
کلمات کلیدی: رواناب سطحی، مخازن ذخیره رواناب، کنترل سیلاب، نرمافزار ASSA، نرمافزار GIS.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.