هرساله بلایای طبیعی به‌ویژه سیل‌ها باعث خسارات فراوانی در ایران می‌گردند و در این راستا، تلاش‌های بسیاری برای پیشبینی و هشدار سیل صورت گرفته تا بتوان تا حدودی از خسارات ناشی از سیل را کاهش داد. مدلهای پیشبینی عددی گروهی بارش جهانی مانند ECMWF, UKMO,NCEP ازجمله مدلهای نوین در سیستم‌های هواشناسی هستند که در پیشبینی نزولات جوی و تغییرات آب‌وهوایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این تحقیق دقت پیشبینی این مدل‌ها برای بارشهای سیلزا (بیشتر از ۱۵ میلی‌متر) در شمال ایران طی سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۷ ارزیابی شد. داده‌های پیشبینی روزانه مدلهای عددی گروهی بارش جهانی از پایگاه داده TIGGE استخراج و با استفاده از روش IDW به داخل ایستگاه‌های سینوپتیکی منتخب درون‌یابی شدند و از معیارهای خطای RMSE، BIAS، FAR، POD،ETS و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد و نتایج نشان داد که مدل ECMWF نسبت به سایر مدل‌ها عملکرد منطقی و مناسب‌تری داشته و توانسته است وقایع بارش را با میزان خطای کمتری پیشبینی کند ولی هرسه مدل تعداد وقایع بارشهای سیلزا را کمتر از واقعیت پیشبینی کردند.
کلمات کلیدی: پیشبینی عددی گروهی بارش، مدلهای جهانی، بارشهای سیلزا، ارزیابی.
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.