ناکارآمدی و کاهش کارایی یک بافت نسبت به کارآمدی سایر بافت‌های شهری را فرسودگی می‌نامند که به سبب قدمت و یا فقدان برنامه توسعه و نظارت فنی بر شکل‌گیری آن بافت به وجود آمده است چنین ویژگی‌های در بافت فرسوده موجب شده است که در زمان وقوع سانحه (زلزله) از یک طرف بسیار آسیب‌پذیر باشند و از طرف دیگر عملیات مدیریت بحران به‌عنوان مجموعه‌ای از چاره‌جویی‌ها و تصمیمات برای مقابله با بحران ناکام بماند در همین راستا پژوهش حاضر با هدف ارزیابی مسائل و مشکلات کالبدی بافت فرسوده شهری از منظر مدیریت بحران در محله هرندی واقع در منطقه ۱۲ استان تهران انجام شده است. روش تحقیق پژوهش حاضر به‌صورت توصیفی- تحلیلی بوده و نحوه گرداوری اطلاعات به روش کتابخانه‌ای و میدانی (مشاهده‌ای) انجام شده است و سپس تبدیل اطلاعات به نقشه‌های GIS صورت گرفته است. نتایج بررسی‌ها نشان داد مهم‌ترین مشکلات محله فرسوده هرندی که عملیات مدیریت بحران را با مشکل مواجه می‌کنند عبارتند از نفوذناپذیری و باریک و بن‌بست بودن معابر محله، کمبود فضای باز در سطح محله، تراکم ساختمانی و جمعیتی، فرسودگی شدید ابنیه، عمر زیاد ابنیه، وضعیت آشفته تأسیسات زیرساختی (تیر چراغ برق، کابل‌کشی‌ها، کمبود پارکینگ عمومی، و کاربری‌های ناسازگار) در داخل محله بوده‌اند.
کلمات کلیدی: بافت فرسوده، بحران، مدیریت بحران، محله هرندی
.
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.