کنترل و هدایت ایمن رواناب شهری از جمله مسائلی بوده است که مدیران شهری تهران همواره با آن مواجه بوده اند. سیستم جمع آوری و هدایت آب های سطحی در شهر تهران متشکل از مسیل ها، کانال و تونل هایی است که جریان رواناب را از حوزه های آبریز کوهستانی تهران و سطح خیابان ها و معابر شهر جمع آوری و به سمت اراضی پایین دست در جنوب تهران هدایت می کنند. به منظور افزایش ضریب ایمنی عملکرد هیدرولیکی سیستم، تعدادی سازه تأخیری نیز در سطح شهر احداث شده اند که به کاهش دبی اوج سیلاب و محدود کردن خسارات ناشی از سیل در اراضی پایین دست کمک می کنند. مطابق بررسی های صورت گرفته، شش حوضچه در ابتدای آبراهه های ورودی به شمال شهر تهران شامل حوضچه باقلازار، جمشیدیه، ولنجک، ولنجک غربی (۲)، خشکه و بهرود، برای تعدیل سیلاب و روسبگیری، و حوضجه صالح آباد در جنوب شهر تهران برای تعدیل و نگهداشت سیلاب در شهر تهران ساخته شده اند. در مقاله حاضر عملکرد حوضچه های فوق بر مبنای یک رویکرد سیستماتیک ارزیابی شده و درس آموخته های حاصل از این ارزیابی ارائه شده اند.
کلمات کلیدی: تعدیل سیلاب، آب های سطحی، ارزیابی عملکرد، سیل های شهری، تهران
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.