ﺳﻨﺎرﯾﻮ ﻓﻌﻠﯽ در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺳﺎﺣﻠﯽ ﺑﻨﮕﻼدش ﺑﺎ ﯾﮏ وﺿﻌﯿﺖ ﻏﯿﺮ ﻣﻮﺛﺮ و ﭘﺮاﮐﻨﺪه اﻓﺰاﯾﺶ وﯾﺎ ﺑﺎزﺳﺎزی ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽ ﺷﻮدﮐﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ رﻗﺎﺑﺖ وﻣﻨﺎﻗﺸﻪ ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﮐﻤﯿﺎب ﻣﯽ ﺷﻮد در ﻣﺘﻦ اﯾﻦ ﺳﻨﺎرﯾﻮ،ﻓﺮاﯾﻨﺪﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای ﺗﻄﺒﯿﻖ ﺳﯿﺎﺳﺖ، ﺣﮑﻤﺮواﯾﯽ وﺷﯿﻮه ﻫﻤﮑﺎری ﻫﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ ﺑﺮای ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺟﻨﮕﻠﯽ در ﻃﻮل ﻧﻮاﺣﯽ ﺳﺎﺣﻠﯽ در واﮐﻨﺶ ﺑﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮات آب وﻫﻮاﯾﯽ وﺟﻮد داردﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎ اﺟﺮا ﻧﺸﺪه اﺳﺖ.و ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﺸﺪﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﮑﺎف ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺑﯿﻦ اﺑﺘﮑﺎرات ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺤﻠﯽ وﺟﻮاﻣﻊ ﻋﻠﻤﯽ درﮔﯿﺮ در ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد. در ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮارداﺳﺘﺮاﺗﮋی ﮐﺎﻫﺶ ﻓﻘﺮ ﺑﺮای ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﺑﺮ ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻗﺘﺼﺎدی وﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺗﻮﻟﯿﺪ ی درآﻣﺪزا ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ اﺳﺖ اﻣﺎ ﻣﻮﺿﻮع ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪ ﺳﺎزی ﺟﻮاﻣﻊ روﺳﺘﺎﯾﯽ ﺑﺮای ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ دوﻣﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺑﺰاری ﺑﺮای ﭘﺎﯾﺪاری اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻫﺎی ﮐﺎﻫﺶ ﻓﻘﺮ درﮐﺸﻮرﻫﺎ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮد.
دراﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ روﯾﮑﺮدﻫﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﺸﺎرﮐﺘﯽ ﻧﻮآوراﻧﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﺑﺮای ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺳﺎﺣﻠﯽ در ﺳﻄﺢ ﻣﺤﻠﯽ وﻣﻨﻄﻘﻪ ای ﺧﺼﻮﺻﺎ ﺗﻮﺳﻌﻪ داراﯾﯽ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺸﺘﺮک ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .اﯾﻦ ﻧﻮآوری ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﯾﮏ وﺿﻌﯿﺖ ﺑﺮﻧﺪه ﺑﺮﻧﺪه ﺑﺮای ارﺗﻘﺎءﺗﺎب آوری ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ ﮐﺎﻫﺶ ﮐﺎﻣﻞ ﻓﻘﺮاز ﻃﺮﯾﻖ ﺗﻐﯿﯿﺮ در ﺳﺎزﻣﺎن، ﻓﻦ آوری ،ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﻃﺒﯿﻌﯽ وﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺪف ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﺠﺎد ﻣﺴﯿﺮ اﺻﻠﯽ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻮﺛﺮ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺸﺘﺮک ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺟﻮاﻣﻊ ﻓﻘﯿﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰی واﮐﻨﺸﯽ و ﺗﺪوﯾﻦ ﺧﻂ ﻣﺸﯽ اﺳﺖ.
دراﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ روﯾﮑﺮدﻫﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﺸﺎرﮐﺘﯽ ﻧﻮآوراﻧﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﺑﺮای ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺳﺎﺣﻠﯽ در ﺳﻄﺢ ﻣﺤﻠﯽ وﻣﻨﻄﻘﻪ ای ﺧﺼﻮﺻﺎ ﺗﻮﺳﻌﻪ داراﯾﯽ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺸﺘﺮک ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .اﯾﻦ ﻧﻮآوری ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﯾﮏ وﺿﻌﯿﺖ ﺑﺮﻧﺪه ﺑﺮﻧﺪه ﺑﺮای ارﺗﻘﺎءﺗﺎب آوری ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ ﮐﺎﻫﺶ ﮐﺎﻣﻞ ﻓﻘﺮاز ﻃﺮﯾﻖ ﺗﻐﯿﯿﺮ در ﺳﺎزﻣﺎن، ﻓﻦ آوری ،ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﻃﺒﯿﻌﯽ وﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺪف ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﺠﺎد ﻣﺴﯿﺮ اﺻﻠﯽ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻮﺛﺮ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺸﺘﺮک ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺟﻮاﻣﻊ ﻓﻘﯿﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰی واﮐﻨﺸﯽ و ﺗﺪوﯾﻦ ﺧﻂ ﻣﺸﯽ اﺳﺖ.
ﮐﻠﻤﺎت ﮐﻠﯿﺪی: ﺗﺎب آوری،ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺳﺎﺣﻠﯽ،ﺑﻨﮕﻼدش، ﻣﺸﺎرﮐﺖ
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.