رودﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻨﺒﻊ اﺻﻠﯽ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه آب ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎی آﺑﯿﺎری ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻬﺪﯾﺪ ﮐﻤّﯽ و ﯾﺎﮐﯿﻔﯽ ﺟﺮﯾﺎن آب در رودﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ، ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﮐﺎرﮐﺮد ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎی آﺑﯿﺎری را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﯽ دﻫﺪ. اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﺮ اﯾﻦ ﻓﺮﺿﯿﻪ اﺳﺘﻮار اﺳﺖ ﮐﻪ وﺟﻮد ﻣﮑﺎﻧﯿﺰم ﭘﺎﯾﺶ ﮐﻤﯽ و ﮐﯿﻔﯽ و ارزﯾﺎﺑﯽ زﯾﺮ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ در ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ رودﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ، ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻋﺘﻤﺎد)ﭘﺎﺑﺮﺟﺎﺋﯽ( ﻣﻨﺒﻊ آب ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎ را ﺗﻀﻤﯿﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺗﺎب آوری ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎی آﺑﯿﺎری در ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺤﺮان ﻫﺎی ﮐﻢ آﺑﯽ ارﺗﻘﺎء ﺧﻮاﻫﺪ ﯾﺎﻓﺖ. اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ روﯾﮑﺮد ﺗﻔﮑﺮ اﺳﺘﺮاﺗﮋﯾﮏ، اﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ را ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺑﺤﺮان آب در ﻫﺮ ﺷﺒﮑﻪ ی آﺑﯿﺎری راﺑﻄﻪ ای ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﺎ رﻋﺎﯾﺖ اﺻﻮل ﺗﺎب آوری در ﺣﻮﺿﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ آﺑﯽ ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮس در ﺑﺎﻻدﺳﺖ ﺧﻮد دارد.
ﮐﻠﻤﺎت ﮐﻠﯿﺪی: ﺗﺎب آوری، رودﺧﺎﻧﻪ، ﺷﺒﮑﻪ آﺑﯿﺎری، ﭘﺎﯾﺶ
هنوز بررسیای ثبت نشده است.